De hac quaestione, quinam sunt in corporibus viventibus formites seu causae? : Quibusnam legibus obstrictus, nasci, extingui et in eodem gradu permanere consuevit? : theses, quas, Deo duce, competitorum disputationi objiciet et palam propugnare conabitur, in aula majori saluberrimae Facultatis die una et vigintesima mensis Aprilis anno 1824 horâ primâ pomeridianâ usque ad tertiam / Alph. Devergie.

  • Devergie, Alph. (Alphonse), 1798-1879.
Date:
[1824]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De hac quaestione, quinam sunt in corporibus viventibus formites seu causae? : Quibusnam legibus obstrictus, nasci, extingui et in eodem gradu permanere consuevit? : theses, quas, Deo duce, competitorum disputationi objiciet et palam propugnare conabitur, in aula majori saluberrimae Facultatis die una et vigintesima mensis Aprilis anno 1824 horâ primâ pomeridianâ usque ad tertiam / Alph. Devergie. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    22/36 (page 22)
    ulonibus propriam ad calorem producendum : organicam el vltalem nonnulli dicunt. Pro certo solùm babefi polest : 1®. Apud hominem, et aiiimanlia quæ superiorom graduai occu- pant, calorlficationem vi nervosA quâdam régi. 2®. Ab arteriali sanguine calorem gigni; Illo suppeditante elemenla quæ caîorificationis causa , non secùs ac aiileà peractæ nutrilionis , a papencb^malis bauriuntur. Reipsa per membrum irapeditâ clrculatione , frigeseit : si artc minori copia sanguis membrum decurrit , eâdem proporlione sub- missus minuitur calor. A quibus de vilalitate tractatum fuit sequenli concluditur modo. 1®. Inter parencbymata ab arteriarum sanguine gigni calorem qui temperiem corporibus propriam constiluit ; sive constet ille calor , vi parenchymalum in hune sanguinem peculiari ^ sive hujus per ignotam illius fluidi vim, quæ apud organa valet, ad motus vitales producendos : ex illis , non rectè dicitur respiratio , ilia funclio ex qua oritur calor ; sed quæ organicum fluidum format, a quo gignitur, vel per quod se evolvit. 2°. Non in pulmonum , sed in omnibus cor- poris capillariis^ caloris sedem extare, et ab externis quæ in capilla- ria vi quâdam impelluntur, mutari posse. Concludendum ergo a nobis decet : cuique corporis parti propriam esse temperiem , et a quâque in molem agglomerata gigni cor- poris humani generalem quam apud homincm , 29 a 3o® constare anteà diximus. Caloris animalis Theorice. 1°. Aer pulmones invadit per mecanica respirationis phœiiomena. 2®. Quædara oxigenii moles sanguine venoso miscetur, per absorplio- nem a pulmonibus actam , (quod prorsùs phœnomenon vitale est), et in arterialem vertit. 3®. Gignitur acidum carbonicum, et ex illâ copulatione, fit calot , a quo ipsa augetur temperies sanguinis qui jam arterialis evasit.