Leges oscillationis oriundae si duo corpora diversa celeritate oscillantia ita conjunguntur ut oscillare non possint nisi simul et synchronice exemplo illustratae tuborum linguatorum : dissertatio physica ... / publice defendet auctor Wilhelmus Weber ; assumto socio Henrico Eduardo Floss.

Weber, Wilhelm Eduard, 1804-1891.

Date:: [1827]

Credit: Leges oscillationis oriundae si duo corpora diversa celeritate oscillantia ita conjunguntur ut oscillare non possint nisi simul et synchronice exemplo illustratae tuborum linguatorum : dissertatio physica ... / publice defendet auctor Wilhelmus Weber ; assumto socio Henrico Eduardo Floss. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

17/48 (page 13)

$# \ 1) quomodo oscillationes aeris in tubo extremitate linguata non clausa sypchro- nicae fiant cum osciflationibus linguae; 2) quomodo oscillationes aeris in tubo extremitate linguata clausa cum oscilla- * V tionibus linguae syncbronicae fiant. Si nimirum numerus oscillationum aeris in tubo sponte non congruit cum numero oscillationum linguae, duplex casus occurrere potest, ut aut oscillationes linguae et aeris se plane impediant et nulla oscillatio fixa nascatur, aut ut utra que oscillatio ita adapte- tur et accommodetur, ut lingua et columna aeris aequali celeritate et perfecta congruentia oscillent, sublata antea illa repugnantia. Repugnantia autem inter oscillationes linguae et aeris quadruplici modo auferri, sicque motus oscillatorius aeris et linguae congruens reddi potest. Primum enim lingua ab aere cogi potest, ut tardius aut celerius oscillet, quam \ elasticitas ejus postulat, numerumque oscillationum numero oscillationum aeris non mu- tato adaptet. * Deitide aer a lingua cogi potest, ut tardius aut celerius oscillet, quam longitudo tubi aere repleti id postulat, numerumque oscillationum numero oscillationum linguae non i mutato accommodet. In tertio et quarto casu tam lingua quam columna aeris celeritatem oscillationum mutant, ita tamen, ut tertio, columna aeris oscillationum numerum longitudini ejus respondentem minus, i lingua oscillationum numerum magis mutet; quarto, lingua oscillationum numerum minus mutet, aeris columna oscillationum numerum magis mutet. Et profecto hanc quadruplicem rationem, qua oscillationes linguae et aeris discre- pantes synchronicae reddi possunt, sub diversis conditionibus vere locum habere, peri- culis saepe iteratis, semper comprobatum invenimus, conditionesque ita intelleximus, ut praevidere possimus, quisnam casus locum habeat, si tubi diversae longitudinis cum certo instrumento linguato conjunguntur, atque sonum ante determinare possimus, qui conjun- ctione horum duorum instrumentorum oriatur. §. 8. Sed antequam hanc quadruplicem rationem accuratius exponamus, lex altera maxime universalis, quae valet de tubis linguatis, edicenda est, de influxu, quem oscil- latio linguae et aeris semper invicem exercent, et quo oscillandi ratio tubi linguati in- primis differt ab oscillandi modo, quem aer in tubo, cui nulla lingua apposita est, sequi- tur. \i et influxu linguae aer tubo inclusus impeditur, quo minus vel vehementiore vel leniore flatu diversos sonos harmonicos edat. Aer enim tubi lingua non instructi pro di- versitate fluminis, quo afflatur, diversos sonos harmonicos edit, qua in re maximum im-$