De uitbreidingsvelden der Ruggemergszenuwen in de huid der Kat bepaald met de strychnin-isolatie methode : een vergelijkend onderzoek naar de liggingsverhoudingen der dermatomen bij verschillende species ... academische proefschrift.

  • Klessens, Jacobus Jozef Hubertus Maria.
Date:
1913
Catalogue details

Licence: In copyright

Credit: De uitbreidingsvelden der Ruggemergszenuwen in de huid der Kat bepaald met de strychnin-isolatie methode : een vergelijkend onderzoek naar de liggingsverhoudingen der dermatomen bij verschillende species ... academische proefschrift. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    27/128 (page 21)
    de in ’t hoogere cervikaal gedeelte wel dienstige hooglegging van den kop slechts weinig hielp. In dit gebied is daarenboven het ge- vaar voor luchtembolien vrij groot. Soms waren de zones moeilijk te bepalen door de snelle uitputting der hyperreflexie. Verworn*) heeft bij intensiever wordende subcutane strychninvergiftiging op de snelle reflexuitputting van een bepaalde plaats van de huid gewezen. Dan is van een andere plaats der huid uit nog wel hyperreflexie op te wekken. Of de snelle uitputting hier ook aan een te intensieve inwerking van de strychnine, die ten minste subcutaan en bij den kikvorsch een duidelijke, verlammende werking kan uitoefenen, te wijten is, dan aan andere factoren, is niet na- gegaan. Was dit het geval, dan zou het met het oog hierop wen- schelijk zijn niet te sterke strychninoplossingen te gebruiken. Behalve caricatuurvorming zullen de individueele variaties in ligging en uitgebreidheid der zones zelf, de axiale verschuivingen, door den aanleg der extremiteit bepaald, en de variaties in aantal der wortels samen werken met de genoemde inkrimping om de absolute ligging van een bepaald veld onzeker te maken. Eerst uit een zeer groot aantal bepalingen van eenzelfde segment zal de normale gemiddelde ligging kunnen blijken. Ook dan zal eerst blijken wat van de onderling gevonden verschillen op variatie, wat op verschuiving, wat op inkrimping, wat op ongelijkmatige inkrimping van het wortelveld berust. *) Y e r w o r n M. 1. c. p. 392.